Abdij van Neresheim

De Abdij van Neresheim was een tot de Zwabische Kreits behorende abdij binnen het Heilige Roomse Rijk.

In 1095 stichtten graaf Hartmann van Dillingen en zijn vrouw Adelheid in Neresheim het koorherensticht Sankt Ulrich und Afra, dat al snel in een benedictijnenabdij werd omgezet.

De voogdij over het klooster bleef tot hun uitsterven in 1258 bij de graven van Dillingen. Daarna maakten de graven van Oettingen aanspraak op de voogdij, die ze in 1263 door het oordeel van Albert de Grote als pand in handen kregen.