Carol I van Roemenië

Karel Eitel Frederik Zephyrinus Lodewijk van Hohenzollern-Sigmaringen was als Carol I van 1866 tot 1881 vorst en daarna tot 1914 koning van Roemenië. Zijn ouders waren Karel Anton van Hohenzollern-Sigmaringen en Josefine van Baden, dochter van groothertog Karel van Baden.

Hij diende in het leger van Pruisen en nam deel aan de Duits-Deense Oorlog van 1864. Na de val van vorst Alexander Jan Cuza werd hij op 26 maart 1866 door de regering van Roemenië tot vorst verkozen, een land dat in 1862 onder suzereiniteit van het Ottomaanse Rijk was gesticht. Op 10 mei arriveerde hij te Boekarest, alwaar hij hartelijk werd verwelkomd door een grote menigte en hoge politici. Hij ontving de titel domnitor en hem werd voor het parlement de eed afgenomen.