Al-Bajda

Al-Bajda – stanowisko archeologiczne położone w południowej Jordanii.

Al-Bajda to osada neolityczna o charakterze wczesnorolniczym odkryta w 1957 roku przez angielską ekspedycję pod kierownictwem Diany Kirkbride. Datowano ją wówczas na przełom VIII i VII tysiąclecia p.n.e. Później prace archeologiczne prowadziła tam brytyjska grupa archeologów prowadzona przez Briana Byrda. Badania wykazały, że miejsce to zamieszkiwane było jeszcze we wczesnym mezolicie, jako jeden z ośrodków kultury natufijskiej, oraz w I tysiącleciu p.n.e. przez osiedlonych w pobliskiej Petrze Nabatejczyków. Al-Bajda została uwzględniona w opisie Petry na liście światowego dziedzictwa UNESCO.