Australijski biegun niedostępności

Bieguny niedostępności – matematycznie wyznaczone punkty w obszarach polarnych kuli ziemskiej. Biegun niedostępności nie jest żadnym zjawiskiem naturalnym i niczym się nie wyróżnia w terenie.

Termin „biegun niedostępności” został wprowadzony w 1920 r. przez Vilhjalmura Stefanssona dla odróżnienia bieguna północnego od najtrudniej osiągalnego punktu w Arktyce. Później został zaadaptowany dla określenia analogicznego punktu w Antarktydzie, jako punkt najbardziej odległy od morza. Jest też stosowany w ujęciu ogólnym, do opisywania tego typu punktów na innych kontynentach i dowolnych wyspach. W 2007 r. opublikowano algorytm pozwalający na precyzyjne określanie „biegunów niedostępności”. Wyznaczone bieguny mogą różnić się położeniem w zależności od uwzględniania lub nieuwzględniania w obliczeniach niektórych zatok.