Mohendżo Daro

Mohendżo-Daro – osada protomiejska w pobliżu brzegu Indusu, znajdująca się na obszarze cywilizacji doliny Indusu, obecnie leżąca na terenie Pakistanu. Odkryta w latach 20. XX wieku przez angielskiego archeologa Johna Marshalla.

Miasto o powierzchni ponad 250 ha, otoczone było murem, którego głównym przeznaczeniem była najprawdopodobniej ochrona miasta przed częstymi wylewami Indusu. Najważniejsze budowle miejskie zidentyfikowane przez archeologów to:

Wielka Łaźnia, położona w obrębie cytadeli miejskiej. Był to kompleks wielu komnat i ośmiu łazienek usytuowanych wokół basenu o wymiarach 12×7×2,5 metra. Na krótszych bokach basenu znajdowały się schody ułatwiające wejście i wyjście z basenu. Woda napływała z wykładanej cegłami studni. Dno basenu było pochyłe i strome.