Puszcza Białowieska

Puszcza Białowieska – kompleks leśny o pow. ok. 1500 km² na pograniczu polsko-białoruskim.

Stanowi relikt pierwotnych krajobrazów leśnych na staroglacjalnych wysoczyznach morenowych, które dominowały w przeszłości na nizinach środkowopolskich i północnopodlaskich. W stosunku do innych obszarów leśnych Polski i Europy, puszczański i reliktowy charakter lasów podkreśla znaczny udział drzewostanów ponad stuletnich naturalnego pochodzenia, o zróżnicowanej strukturze warstwowej. Zachowały się tam jedne z ostatnich większych fragmentów lasu pierwotnego nizin europejskich. Obok wilka i rysia żyje tam największa populacja wolnego żubra na świecie. Od roku 2010 Puszcza Białowieska należy do spisu ostoi ptaków IBA prowadzonego przez BirdLife International oraz znajduje się na liście Światowego Dziedzictwa UNESCO od 1979 roku.