Stela Głodu z Sehel

Stela Głodu z Sehel – starożytny tekst wyryty na granitowej skale wysepki Sehel na Nilu koło Asuanu w Górnym Egipcie. Jest apokryfem, lecz są głosy, że mogła powstać w oparciu o starsze, nieznane dziś dokumenty.

Podaje ona, że podczas rządów Dżesera nawiedziła Egipt 7-letnia klęska głodu, spowodowana niedostatecznym poziomem wód Nilu i nieregularnymi wylewami. Władca wezwał swojego wezyra Imhotepa i nakazał znaleźć przyczynę tego stanu rzeczy. Po przestudiowaniu ksiąg zgromadzonych w Hermopolis mędrzec stwierdził, że od lat nie respektowano w Asuanie podstawowych przepisów rytuałów, co wywołało gniew boga Chnuma, pana wylewów Nilu. Za radą swojego wezyra Dżeser złożył bogu wielką ofiarę, co spowodowało ukojenie gniewu boskiego i Nil znowu zaczął wylewać. Władca z wdzięczności przekazał pod opiekę Chnuma tereny Dolnej Nubii.