Zamek Sigmaringen

Zamek Sigmaringen – dawna rezydencja książęcego rodu Hohenzollern-Sigmaringen, katolickiej gałęzi dynastii Hohenzollernów w Sigmaringen.

Pierwsze wzmianki o zamku pochodzą z 1077, pierwszy zamek powstał w tym miejscu w XI wieku. W roku 1535 po śmierci ostatniego męskiego potomka poprzednich właścicieli zamku, został on nadany przez króla jako lenno Karolowi I von Hohenzollern, a sześć lat później stał się formalnie własnością tego książęcego rodu. Pożary i zniszczenia wojenne w następnych wiekach oraz kolejne odbudowy i przebudowy miały wpływ na dzisiejszy kształt zamku.

W czasie wojny trzydziestoletniej oblegany przez wojska szwedzkie, spłonęła wówczas wschodnia część zamku. W 1893 zamek spłonął, a odbudowę prowadził monachijski architekt Emanuel von Seidl, który nie dbał o wierność oryginałowi.