Zamek w Lublinie

Zamek w Lublinie – zamek w Lublinie, pierwotnie zbudowany w XII wieku, wielokrotnie przebudowywany. W XVI w. był rezydencją królewską, w XVII w. zniszczony. W XIX w. odbudowany jako więzienie. Od 1957 r. siedziba Muzeum Narodowego w Lublinie.

Już w XII w. na wzgórzu znajdował się drewniano-ziemny gród będący siedzibą kasztelana. Około połowy XIII w. wewnątrz umocnień dobudowano romański donżon. Dolne kondygnacje zbudowano z łamanego kamienia, a wyższe z cegły. Częste najazdy Litwinów, Tatarów i Rusinów skłoniły w pierwszej połowie XIV w. Kazimierza Wielkiego do wybudowania murowanego zamku w miejsce drewniano-ziemnego grodu. W jego skład wchodziły: wieża, dom mieszkalny, brama, kaplica Trójcy Świętej, basztę Żydowską i mury obronne. W 1418 na zlecenie króla Władysława Jagiełły kościół będący jednocześnie kaplicą zamkową ozdobiono polichromią w stylu rusko-bizantyjskim, która jest jednym z najcenniejszych zabytków w Polsce.