Non-directional beacon

Een non-directional beacon is een radionavigatiemiddel dat wordt gebruikt bij luchtvaartnavigatie.

Het bestaat uit twee delen: bakenzenders op de grond en in het vliegtuig een automatische richtingszoeker, die ADF wordt genoemd.

De bakenzender zendt rondom een radiosignaal uit op een frequentie in het LF- of MF-bereik. Door middel van een peilontvanger kan de positie van het radiosignaal ten opzichte van het vliegtuig worden bepaald. De wijzer van een ADF geeft de richting aan waar het baken zich ten opzichte van het vliegtuig bevindt. Door de richting naar twee verschillende bakens te bepalen weet de piloot waar hij zich bevindt. De bakens zenden een twee- of drieletterige identificatie uit in morsecode; de piloot kan horen welk baken door de ADF in het vliegtuig wordt uitgepeild.