Biblioteka Państwowa w Berlinie

Biblioteka Państwowa w Berlinie stanowi instytucję Fundacji Pruskiego Dziedzictwa Kultury i jest największą biblioteką naukową na obszarze krajów niemieckojęzycznych. Założona została w 1661 przez Wielkiego Elektora Fryderyka Wilhelma I jako „Elektorska Biblioteka w Cölln nad Sprewą”. W 1701 została przemianowana przez Fryderyka I Pruskiego na „Królewską Bibliotekę w Berlinie”. Po zniesieniu monarchii w 1918, biblioteka otrzymała nazwę „Pruskiej Biblioteki Państwowej”.

Pod koniec II wojny światowej część zbiorów trafiła do budynku klasztoru benedyktynów w Krzeszowie, z którego wcześniej, w roku 1940, usunięto zakonników. Zbiory te, popularnie określane jako „Berlinka”, zostały zdeponowane w Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie, gdzie znajdują się do chwili obecnej.