Katedra w Moguncji

Katedra Świętych Marcina i Szczepana – dawna katedra prymasowska, siedziba założonego w nieznanym czasie biskupstwa, a następnie od 745 roku arcybiskupstwa Moguncji. Arcybiskupi Moguncji pełnili przez wieki znaczącą rolę na arenie zarówno kościelnej, jak i politycznej. Zabytek jest również jedną z siedmiu katedr cesarskich. Od strony historyczno-artystycznej wraz z katedrami w Spirze i Wormacji reprezentuje typ cesarskiej katedry romańskiej o dwóch chórach łączących bazylikowy korpus. Obecna katedra kryje jej długą i burzliwą historię, stanowi zbiór świadectw wielu faz jej budowy. Pomimo zawieruchy ostatniej wojny ocalały w katedrze cenne dzieła sztuki, głównie elementy rzeźby architektonicznej i jeden z największych w Europie zespół średniowiecznych i nowożytnych pomników grobowych arcybiskupów mogunckich. W sąsiadującym z katedrą Muzeum Katedralnym zachowały się liczne dzieła związane z katedrą, w tym rzeźby przegrody chórowej przypisywane Mistrzowi Naumburskiemu.