Klasztor Hirsau

Klasztor Hirsau – jeden z najważniejszych klasztorów benedyktyńskich w średniowiecznych Niemczech, położony w Hirsau, stanowiącym obecnie część miasta Calw w północnym Schwarzwaldzie, istniejący od IX do XVII w., obecnie w ruinie.

Początki klasztoru sięgają pierwszej połowy IX w. W 830 roku fundację rozpoczął Erlafried, hrabia Calw, idąc za sugestią swego syna Notinga, biskupa Vercelli. Duchowny pragnął umieścić w swych rodzinnych stronach relikwie św. Aureliusza z Armenii. Nieukończony jeszcze kościół został poświęcony w 838 roku – przeniesiono tu ciało św. Aureliusza, a świątynia otrzymała jego wezwanie. Kościół stał się centrum konwentu benedyktyńskiego, do którego pierwsi mnisi przybyli z klasztoru w Fuldzie. Założenie zostało bogato uposażone przez fundatorów, a kolejni opaci dbali o jego rozwój. Działała tu prężnie szkoła klasztorna.