„Leśne kościoły” ewangelickie w Beskidach

„Leśne kościoły” ewangelickie – miejsca odludnie położone w beskidzkich lasach, zwłaszcza w Beskidzie Śląskim, gdzie w okresie kontrreformacji ewangelicy ze Śląska Cieszyńskiego potajemnie odprawiali nabożeństwa.

W 1654 roku tzw. komisja religijna z polecenia cesarza Ferdynanda III odebrała ewangelikom Śląska Cieszyńskiego wszystkie kościoły. Miejscowa ludność ewangelicka mając jeszcze w pamięci niedawno zakończoną wojnę 30-letnią w obawie przed represjami nie stawiała oporu.

Miejscowi ewangelicy nie mogąc gromadzić się w kościołach korzystali z posługi wędrownych kaznodziejów, którzy na te tereny potajemnie przybywali głównie z Górnych Węgier, ale też i z Dolnego Śląska czy z Królestwa Polskiego. Nabożeństwa odprawiano na odludnych miejscach, głównie w górach.