Palatium w Goslarze

Palatium królewskie w Goslarze – romański dwór królewski założony na początku XI w. przez cesarza Henryka II u podnóży Rammelsberga na południu miasta Goslar w środkowej części Niemiec. Palatium w Goslarze zastąpiło dotychczasową siedzibę cesarską w Werli. Rezydując w Goslarze władcy mogli sprawować lepszą kontrolę nad pobliskimi kopalniami kruszców, szczególnie srebra.

Palatium zostało rozbudowane przez Henryka III w latach ok. 1045-50, stając się najważniejszą siedzibą władców z dynastii salickiej. Dwór obejmował: dom cesarski, kolegiatę św. Szymona i Judy, kaplicę św. Ulryka oraz kościół Najświętszej Marii Panny. Dom cesarski jest największą, najstarszą i zarazem najlepiej zachowaną budowlą świecką z XI w. na terenie Niemiec. Już XI-wieczny kronikarz Lampert z Hersfeld pisał o goslarskim palatium jako "najsłynniejszej siedzibie Rzeszy".