Świątynia Tianning w Pekinie – świątynia buddyjska znajdująca się w Pekinie. Położona jest tuż za dawną bramą miejską Guang’anmen, naprzeciwko taoistycznej świątyni Białego Obłoku.
Świątynia powstała za czasów panowania cesarza Xiaowena z północnej dynastii Wei. Jej głównym elementem jest mierząca 57,8 m wysokości ośmiokątna pagoda. Wybudowana została w latach 1100-1120, za panowania dynastii Liao. Była to jedna z pierwszych wysokich budowli w Pekinie. Wznosi się na kwadratowej podstawie. Dolna część ma charakter werandy, ozdobionej rzeźbionymi wrotami, strzeżonymi przez podobizny niebiańskich strażników. W górnej części werandy znajduje się potrójny dougong stylizowany na kwiaty lotosu, podtrzymujący pozostałą część pagody, składającą się z trzynastu ściśle przylegających do siebie pięter, pozbawionych okien. Pagoda pozbawiona jest jakichkolwiek wejść i schodów.
Wikipedia https://pl.wikipedia.org/wiki/Świątynia_Tianning_w_Pekinie
Adres Beijing, China
Współrzędne 39°53'36.619" N 116°20'23.207" E