Utyka

Utyka, Utica – starożytne miasto, największe ze znajdujących się pod kontrolą Kartaginy. Jedna z najstarszych kolonii fenickich założone około 1100 p.n.e., znajdujące się nad Morzem Śródziemnym, na wschód od Białego Przylądka. Współzawodniczyła jako osiedle kupieckie z Kartaginą. W wojnie kartagińczyków z najemnikami miasto opowiedziało się po stronie buntowników. Podczas trzeciej wojny punickiej Utyka uznała Kartaginę za przegraną. Żywiąc do niej starą nienawiść, stanęła po stronie zwycięskiego Rzymu i stała się stolicą prowincji Afryka.

W czasie rzymskiej wojny domowej mieszkańcy Utyki przyjęli przyjaźnie resztkę rozbitych w 46 p.n.e. sił stronnictwa pompejańskiego/republikańskiego pod dowództwem Katona Młodszego, który właśnie w Utyce popełnił w tajemnicy samobójstwo nie widząc dalszych szans walki i odprawiwszy resztki wojska. Mieszkańcy miasta zgotowali mu wspaniały pogrzeb i postawili pomnik z mieczem w ręku na nabrzeżu.