Wyspa Króla Jerzego

Wyspa Króla Jerzego – największa wyspa w archipelagu Szetlandów Południowych, odkryta przez Williama Smitha w 1819 roku. Została nazwana na cześć Jerzego III, króla Wielkiej Brytanii.

Wyspa położona jest 120 km od wybrzeży Antarktydy na Oceanie Południowym, ma powierzchnię 1150 km², długość około 95 km i szerokość 25 km. W 90% pokryta jest lodem. Średnia roczna temperatura powietrza wynosi −1,6 °C. Najniższa zanotowana temperatura wynosiła −32,3 °C, a najwyższa +16,7 °C. Średnia temperatura gleby na głębokości 5 cm waha się między +4,0 °C w styczniu a −1,8 °C we wrześniu.