Zamek w Wittenberdze

Zespół zamkowy w Wittenberdze – kompleks zabudowań znajdujący się w zachodniej części historycznej części miasta Wittenberga. Położony jest w pobliżu mokradeł koło rzeki Łaby. W skład zespołu wchodzą pozostałości po zamku oraz kościół zamkowy.

Zamek, pierwotny gotycki z XIII w, został rozbudowany na siedzibę elektorów saskich jako trójboczny gmach z wewnętrznym dziedzińcem. Rezydencja uległa zniszczeniu w czasie wojny siedmioletniej w 1760 r. Został odbudowany w 1770 r. w stylu późnego baroku. Ponownie ucierpiał w trakcie działań wojennych w 1814 r., po czym został przekształcony w koszary dla stacjonującego w mieście wojska. Kolejne przebudowy pozbawiły niemalże całkowicie historycznej formy budynku. Zachowało się skrzydło zachodnie i częściowo południowe. W narożu od strony zewnętrznej skromna, cylindryczna baszta. W takim stanie zamek został zaadaptowany na muzeum, w którym znajdują się zbiory związane z dziejami Wittenbergi. Ponadto w gmachu znajduje się schronisko młodzieżowe.