Dzwonnica św. Marka

Dzwonnica św. Marka – najwyższa budowla Wenecji, wysoka na 98,6 metrów. Wolno stojąca kampanila, będąca dzwonnicą bazyliki św. Marka, jest symbolem miasta. Zbudowana została między IX a XII wiekiem. Wielokrotnie przebudowywana, między innymi na skutek pożarów, wywołanych przez uderzenia piorunów. Katastrofalne i brzemienne w skutki okazało się zwłaszcza uderzenie pioruna w 1745 roku. Podjęte wówczas działania okazały się niewystarczające, a budowla popadała stopniowo w ruinę. 14 lipca 1902 roku zawaliła się. W latach 1903–1912 została wiernie odbudowana z zewnątrz, jednak jej konstrukcja i struktura przestrzenna powstały z wykorzystaniem nowoczesnych wówczas rozwiązań. Nazywana familiarnie przez Wenecjan „el paron de casa”, czyli „pan domu” w języku weneckim.